Başasker anlamına gelen serasker, Osmanlı Devleti’nde seferdeki orduya kumanda eden vezire verilen unvandır. Yeniçeri ordusunun 1826 yılında kaldırılmasının ardından kurulan Asakir-i Mansıre-i Muhammediye denilen yeni ordunun kumandanına da serasker denilmiştir.
Serdar-ı ekrem ünvânıyla sefere gönderilen Sadrâzam ve Serasker olarak sefere katılacak vezirlere verilen fermana Seraskerlik Beratı veya Serdarlık Berâtı denilirdi. Beratta, yapacağı vazife belirtilir, kendisine geniş yetki verilirdi.