Ahilik, Ortaçağ’da Anadolu’da kentlerinde kurulan Türk esnaf loncasıdır. Özellikle Selçuklular döneminde görülen Ahilik teşkilatı, Türkler arasında eskiden beri var olan dayanışma düzeninin, Anadolu’nun Türkleşmesi ve İslamlaşması sırasında daha ileri bir düzeyde gerçekleşmesini sağlayan bir ocak niteliği taşımaktaydı.
Başlangıçta esnaf arasında üretimi düzenlemek, arttırmak, esnaf arasında dayanışma ve yardımlaşma sağlamak amacını taşıyordu. Sonraları bir çeşit tarikat şeklini aldı. Bir ara bulundukları yörenin egemenliğini etkiledikleri bilinen ahiler, kentlerin korunmasında, eşkıya ve zorbalarla mücadelede, yoksulları korumada devlete yardımcı olmuşlardır.
Osmanlı Devleti’nin güçlenmesiyle ahilik zayıflamış ve giderek ortadan kalkmıştır. Ancak Osmanlı Devleti döneminde ahilik teşkilatının yerine Lonca Teşkilatı ortaya çıkmıştır.